Α.Τ.Ι.Α. - Το ατύχημα στην Αταλάντη

Χρόνος: 2 Σεπτεμβρίου 1990
Τόπος: Μέγας Πλάτανος στην κεντρική Ελλάδα - Αταλάντη

Την Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου του 1990 μία σειρά από περίεργα γεγονότα συνέβησαν στην Ελλάδα και αποτέλεσαν μία από τις πιο παράξενες περιπτώσεις εμφάνισης εξωγήινων σε αυτόν τον πλανήτη.
Αταλάντη είναι το όνομα μιας πόλης, που βρίσκεται στην κεντρική Ελλάδα, στο νομό Φθιώτιδας. Ένας νομός με πολλές αναφορές στην Ελληνική Μυθολογία και την Ιστορία.
Το γεγονός που συνέβη εκείνο το βράδυ στην Αταλάντη, δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός. Συνέβη ως αποτέλεσμα μιας σειράς εμφανίσεων και στενών επαφών που σημάδεψαν εκείνη την εβδομάδα την Ελλάδα.
Οι πρώτες αναφορές κάνουν λόγο όχι για ένα, αλλά για 12 με 17 ιπτάμενα αντικείμενα, που εμφανίστηκαν αρχικά επάνω από το βουνό της Πεντέλης, στην Αθήνα. Αργά το βράδυ της Κυριακής, στης 2 Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς, ένα σμήνος από ΑΤΙΑ, περνάει πάνω από την Κεντρική Ελλάδα, κατευθυνόμενο προς τον Βορά, τη Μακεδονία. Πετάνε πάνω από τη Θεσσαλονίκη, τη Χαλκιδική και τελικά την Καβάλα όπου αλλάζουν πορεία, και κατευθύνονται πλέον πίσω στη νότια Ελλάδα. Αυτή τη φορά τα ΑΤΙΑ πετούν νότια ως την Πελοπόννησο, όπου πάλι αλλάζουν πορεία, αυτή τη φορά προς την κεντρική Ελλάδα. Είναι κατά τη διάρκεια εκείνου του χρόνου όπου πάρα πολλές αναφορές γίνονται στην αστυνομία, στους ραδιοφωνικούς σταθμούς και στις εφημερίδες. Οι εφημερίδες είχαν πρωτοσέλιδα, και αναλυτικά άρθρα με τίτλους όπως: "ΑΤΙΑ έχουν καταλάβει την Ελλάδα", "Ένα ιπτάμενο τραίνο πετούσε στον ουρανό", "Φώτα ταξίδευαν στους ουρανούς". Πολλές αναφορές, αξιόπιστα άτομα έγιναν αυτόπτες μάρτυρες και πληροφορίες έρεαν από όλα τα σημεία της Ελλάδας. Σε αυτό το σημείο γίνετε ένα ασυνήθιστο γεγονός. Καθώς ήταν στο δεύτερο πέρασμά τους πάνω από την κεντρική Ελλάδα, περίπου στις 9:30 μ.μ., ένα από τα ΑΤΙΑ, φάνηκε να έχει δυσλειτουργίες, δεδομένου ότι άλλαξε το χρώμα του σε φωτεινό κόκκινο και μερικοί μάρτυρες ανέφεραν ότι άκουσαν μεταλλικούς ήχους. Τελικά προσγειώθηκε στο λόφο της Προφήτη Ηλία (υψόμετρο 726m) ακριβώς έξω από το μικρό χωριό Μέγας Πλάτανος, μερικά χιλιόμετρα από την Αταλάντη . Αυτά τα αντικείμενα που προσγειώθηκαν στην περιοχή, είχαν το μέγεθος ενός τρακτέρ και μία στρογγυλή μορφή. Οι μάρτυρες ανέφεραν πως μερικά κοντά ανθρωποειδή όντα ήταν μέσα.
Από το σχηματισμό των 12-17 αντικειμένων το ένα άρχισε να χάνει ύψος και μπήκε σε τροχιά σύγκρουσης με το έδαφος. Λίγα λεπτά αργότερα το αντικείμενο συντριβή στο έδαφος με πολλούς θορύβους και μαύρο καπνό. Μόλις το αντικείμενο συντριβή, τα υπόλοιπα αντικείμενα ακόμα σε σχηματισμό, προσγειώθηκαν γύρω από τον πρώτο, σαν να το προστατεύανε. Το γεγονός άρχισε στις 9:30 μ.μ. της Κυριακής και τελείωσε στις 3:00 π.μ. ξημερώματα της Δευτέρας. Μετά από τη σύντομη παραμονή τους στο λόφο του Προφήτη Ηλία, τα αντικείμενα έφυγαν, παίρνοντας μαζί τους και το κατεστραμμένο σκάφος. Την επόμενη ημέρα μόνο ένα παράξενο υγρό (πιθανόν να χρησιμοποιήθηκε για κατάσβεση φωτιάς) και λίγος καπνός, πρόδιδαν τα γεγονότα της προηγούμενης νύχτας. Μάρτυρες βρήκαν κομμάτια από εξοπλισμό και ένα αντικείμενο σαν σφουγγάρι. Ένα άτομο που έψαχνε την περιοχή, βρήκε κοντά στην περιοχή προσγείωσης, ένα δέντρο πεύκο, που είχε καεί και όταν το άγγιξε, εμφανίστηκαν φουσκάλες στο χέρι του σαν να τον είχε κάψει. ’λλοι βρήκαν μικρά κομμάτια μετάλλου, καλωδίων και άλλων συντριμμιών που τα μαζέψανε και τα παραδόσανε στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα. Ο Αστυνομικός Διευθυντής της Αστυνομικής Διεύθυνσης Φθιώτιδας, ενημερώθηκε για το γεγονός, και διέταξε κατάλληλη έρευνα. Επίσης πιστοποίησε ότι το εν λόγω αντικείμενο έκαψε το χορτάρι και τους θάμνους σε μια ακτίνα 200 μέτρων. Στην περιοχή βρέθηκαν συντρίμμια αποτελούμενα από διάφορα μεταλλικά κομμάτια, ένα στρογγυλό μεταλλικό πλαίσιο από καλώδια και διάφορα άλλα χειροποίητα αντικείμενα. Όλα αυτά μεταφέρθηκαν στην αεροπορική βάση της Τανάγρα, πού είναι η έδρα του κέντρου έρευνας και τεχνολογίας της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Οι υπάλληλοι της πολεμικής αεροπορίας που πήραν τα αντικείμενα από την περιοχή της συντριβής, έγραψαν στην αναφορά τους, ότι τα συντρίμμια δεν ήταν τίποτε το αξιόλογο, και πιθανώς να ήταν από ένα πολεμικό αεροπλάνο. Αλλά η επιτροπή που εξέτασε το τι βρέθηκε στην Αταλάντη, είχε μια διαφορετική άποψη. Ο Αστυνομικός Διευθυντής ανέφερε επίσης στην αναφορά του, ότι εκτός από τα άτομα που βεβαίωσαν το γεγονός, υπάρχει επίσης και η αναφορά των αστυνομικών και των κατοίκων από τα γειτονικά χωριά που επιβεβαιώνουν την ιστορία.
Αυτή η ακολουθία γεγονότων μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα. Είτε ολόκληρη η περιοχή της Αταλάντης υπέφερε από μαζική υστερία και παραισθήσεις για εξωγήινους, ή κάτι συνέβη. Διάφοροι σκεπτικιστές, λένε ότι το γεγονός έγινε κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για την επιχείρηση "Καταιγίδα της Ερήμου", και ότι όλα μπορεί να ήταν ένα μυστικό πρόγραμμα της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, ότι οι Αμερικανοί εξέταζαν το νέο εξοπλισμό τους στην Ελλάδα!!!!

Αλλά η επίσημη δήλωση από την πολεμική αεροπορία, κατέπληξε τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων και των ερευνητών των ΑΤΙΑ.
Στις 19 Οκτωβρίου του 1990 το κέντρο έρευνας και τεχνολογίας της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, εξέδωσε μια δήλωση σχετικά με το γεγονός στην Αταλάντη. Σύμφωνα με αυτή την δήλωση, στις εγκαταστάσεις βρέθηκαν:
Κομμάτια ενός θηλυκού βύσματος 11 εκατοστά στη διάμετρο, φτιαγμένο από χαλκό και με αραβικούς αριθμούς στο κέντρο του.
Μία σειρά ενός multipin καλωδίου φτιαγμένο από χαλκό, συνδεδεμένο με προαναφερθέν βύσμα. Ο μονωτής αυτών των καλωδίων έγινε από ένα μετάξι όπως το ύφασμα και το τεφλόν.
Ένα καμένο ελαστικό κυκλικό κάλυμμα.
Ένα δαχτυλίδι από χάλυβα.
Τρεις μπάρες από χάλυβα 10 cm η κάθε μία. Στην κάτω μεριά δύο ρυθμιστές με το ελληνικό γράμμα Φ στην βάση τους.
Η έκθεση βεβαιώνει ότι:
Τα συντρίμμια που βρέθηκαν, ήταν γήινης προέλευσης, δεδομένου ότι υπήρχαν αριθμητικές και αλφαβητικές ενδείξεις.
Ήταν παλαιάς τεχνολογίας, βασισμένοι στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν.
Είναι πιθανώς κομμάτια ενός παλαιού δορυφόρου. Αυτό το συμπέρασμα βασίστηκε στις μετρήσεις, την καλωδίωση και την κατασκευή.
Ο δορυφόρος πρέπει να είναι από την Ευρώπη ή την πρώην σοβιετική ένωση, δεδομένου ότι μόνο σε αυτές τις περιοχές του κόσμου το μετρικό σύστημα είναι σε μέτρα και εκατοστά.
Σχετικά με το γράμμα Φ, η επιτροπή ανέφερε ότι είναι από τη σοβιετική ένωση δεδομένου ότι εκείνη η χώρα χρησιμοποιεί το ελληνικό αυτό γράμμα στο κυριλλικό αλφάβητό της και επίσης έχει την τεχνολογία για μια τέτοια συσκευή.
Αυτή είναι μια καλή έκθεση. Μια επίσημη έκθεση. Μια έκθεση που ένας επιστήμονας μπορεί να την κοιτάξει και να πει "ναι, ένας δορυφόρος έπεσε στο έδαφος, δεν έκαψε τίποτα, δεν έκανε κανέναν κρατήρα στην περιοχή της σύγκρουσης, άφησε μερικά καλώδια και έπειτα επέστρεψε στην προηγούμενη θέση του". Μη αναφέροντας ότι τα άλλα αντικείμενα που "έπεσαν" με τον "δορυφόρο", βοήθησαν στην επισκευή του και έπειτα έφυγαν για τον προορισμό τους γύρω από τη γη.
Μερικοί μπορεί να πουν ότι ο δορυφόρος, κάηκε στην είσοδό του στην ατμόσφαιρα και ότι όλα αυτά που βρέθηκαν, πραγματικά είναι κομμάτια ενός δορυφόρου. Αλλά εάν αυτό είναι σωστό, τότε γιατί οι ανώτεροι υπάλληλοι της πολεμικής αεροπορίας, απείλησαν τους μάρτυρες για να παραδώσουν όλα τα αντικείμενα που βρήκανε και γιατί συνεχίζανε να λένε ότι τα συντρίμμια κοστίζανε μια περιουσία; Και γιατί μετά από το λίγο της παραμονής τους στο κέντρο έρευνας και τεχνολογίας της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, τα συντρίμμια μεταφέρθηκαν στη NASA, ενώ στους μάρτυρες είπανε να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό;
Με όλες αυτές τις ερωτήσεις στο μυαλό, οι αστρονόμοι έδωσαν μια διαφορετική άποψη σε αυτό το γεγονός. Τα συντρίμμια ήταν κομμάτια από μία βροχή μετεωριτών που επισκέπτεται τη γη κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του τέλους του καλοκαιριού. Αλλά εάν είχε συμβεί αυτό, πρέπει να είναι πολύ σίγουροι ότι είχαν αφθονία μηχανημάτων επάνω τους. Είναι λίγο παράξενο να βρεθούν καλώδια και μεταλλικά κομμάτια δημιουργημένα από μια ευφυή μορφή ζωής σε μία βροχή μετεωριτών που πέφτει από τον ουρανό.
Εάν το γράμμα Φ, που βρέθηκε στην περιοχή της Αταλάντης είναι ένα παράξενο εύρημα και φέρνει οποιεσδήποτε παράξενες σκέψεις στο μυαλό σας, αναρωτηθείτε. Σε μια άλλη υποτιθέμενη περιοχή συντριβής, σε ένα άλλο μυστικό πρόγραμμα καιρικών μπαλονιών (πιστεύω να το ξέρετε το Roswell), μια φράση βρέθηκε στα ελληνικά... μια λέξη: "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" και "ΙΣΙΣ".

Το εντόπισε ο συνεργάτης μας, Αριστείδης Ψαγμένος, στο www.mistiria.com

Η ημέρα της Κρίσης πλησιάζει;

Από τότε που ο Thomas Malthus προέβλεψε μαζικό λιμό για το ανθρώπινο είδος, πριν από περίπου 200 χρόνια, τα σενάρια των μεγάλων κρίσεων έρχονται και φεύγουν με τακτικότητα. Ο 20ος αιώνας ήταν πλούσιος σε τέτοια καταστροφολογικά σενάρια, το ίδιο ισχύει και για τον 21ο αιώνα που αυτή τη στιγμή διανύουμε. Θα συνεχίσουμε να ζούμε και να αναπτυσσόμαστε με ολοένα και πιο ταχύτερους ρυθμούς; Ή το τέλος μας είναι τόσο κοντά που θα ήταν προτιμότερο να μην το σκεφτόμαστε;
Το 1910 υπήρχε ο φόβος ότι ο ερχομός του κομήτη Halley θα έλουζε τον κόσμο σε ένα σύννεφο κυανιδίου. Υπήρχαν δημοσιεύσεις που ανακοίνωναν ότι το τέλος του κόσμου θα έφτανε στις 18 Μαΐου. Μια τολμηρή εταιρία έφτασε στο σημείο να πουλήσει 'χάπια για τον κομήτη' που θα προστάτευαν τους ανθρώπους από τα δηλητηριώδη αέρια.
Αργότερα, το 1950, ο ευαγγελιστής Billy Graham είχε τη δική του πρόβλεψη για το τέλος του κόσμου. "Μπορεί να μας έχει μείνει ακόμα ένας χρόνος, ή ίσως και δύο χρόνια. Μετά πιστεύω πως όλα θα τελειώσουν," ήταν η θλιβερή δήλωσή του. Ακόμα χειρότερη ήταν η περίπτωση του 1978, όπου πάνω από 900 άτομα που ακολουθούσαν τον ηγέτη της σέκτας του 'Ναού των Ανθρώπων' Jim Jones αυτοκτόνησαν, εκτός των άλλων επειδή πίστευαν πως ερχόταν ένα πυρηνικός Αρμαγεδόνας.
Φυσικά, όλες αυτές οι προβλέψεις είχαν ένα κοινό στοιχείο: Ήταν όλες λανθασμένες.
Οι τρομακτικές ιστορίες είναι το ίδιο δημοφιλείς σήμερα όσο ήταν και πάντοτε. Και προς μεγάλη ίσως έκπληξη, οι εμπνευστές αυτών των ιστοριών είναι πολύ συχνά επιστήμονες. Ας δούμε λοιπόν τρία σενάρια κρίσεων που κάνουν τον γύρο τους ανάμεσα στους ακαδημαϊκούς κύκλους.

Η μαύρη τρύπα που θα καταπιεί τον πλανήτη Γη
Ένα γνωστό σενάριο είναι αυτό της καταστροφής της Γης από μια μαύρη τρύπα. Μια ομάδα ανήσυχων φυσικών προειδοποιεί για τον τεράστιο σωματιδιακό επιταχυντή στο ινστιτούτο CERN στη Γενεύη. Ο γιγάντιος επιταχυντής, όπως είναι γνωστό, προορίζεται για να χρησιμοποιηθεί σε πειράματα που θα μας διαφωτίσουν σχετικά με το Big Bang. Αλλά υπάρχουν κάποιοι φόβοι, ότι θα μπορούσε να προκαλέσει ένα Big Bang.
Οι δέσμες σωματιδίων που θα πυροδοτηθούν από τον επιταχυντή θα συγκρουστούν με την ενέργεια ενός τραίνου 400 τόνων που τρέχει με 180 χιλιόμετρα την ώρα. Είναι θεωρητικά πιθανό πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα που θα κατάπινε τον πλανήτη μας.
Μια οργάνωση που λέγεται 'Ίδρυμα Σωστική Λέμβος' είναι τόσο ανήσυχη που προτείνει ένα άμεσο πρόγραμμα για να στείλει ανθρώπινες αποστολές σε άλλους πλανήτες προτού να είναι πολύ αργά. Δεν υπάρχει όμως αναφορά για το πώς θα μπορούσε αυτό να πραγματοποιηθεί.

Το σενάριο 'Μάντεψε ποιος θα έρθει απόψε στο Δείπνο'
Για αρκετές δεκαετίες, επιστήμονες που ασχολούνται με την έρευνα για εξωγήινη ζωή (SETI) ψάχνουν για νοήμονα ζωή στο σύμπαν. Χρησιμοποιούν ραδιοτηλεσκόπια για να ανιχνεύσουν μηνύματα. Αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει φανεί τίποτε και οι προσπάθειες αυτές συνοδεύονται από απογοήτευση. Αυτό έχει κάνει μια ομάδα ανεξάρτητων θιασωτών της ιδέας να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Κατασκεύασαν έναν φάρο που κατευθύνει παλμούς υψηλής ενέργειας στο διάστημα. Η ιδέα είναι να δει το σινιάλο ένας εξωγήινος πολιτισμός και να απαντήσει.
Ωστόσο, λιγότερο τολμηρά μέλη της έρευνας SETI έχουν βγει έξω από τα ρούχα τους αντιδρώντας στις προσπάθειες αυτές. Τι θα γίνει εάν οτιδήποτε λάβει το μήνυμα αυτό θα το ερμηνεύσει ως ένα διαγαλαξιακό ενοχλητικό μήνυμα; Τι θα γίνει εάν σκεφτούν πως οι άνθρωποι είναι ένα νόστιμο σνακ; Έχουν σταλεί γράμματα με εξαγριωμένα κείμενα και τους έχουν προτείνει να παραιτηθούν από το τόλμημα. Εντωμεταξύ, ο επίμαχος φάρος συνεχίζει να στέλνει παλμούς, είτε ως μια μαρτυρία της περιέργειάς μας, ή ως πρόσκληση για ένα επίσημο δείπνο στο οποίο εμείς θα είμαστε το κυρίως πιάτο, αν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά.

Στενή επαφή με έναν Αστεροειδή
Και τέλος, υπάρχει το σταθερό φαβορί για τη μέρα της Κρίσης, που αφορά στη σύγκρουσή μας με ένα μεγάλο σώμα από το διάστημα. Έχουν υπάρξει διάφορες αφορμές στα τελευταία χρόνια όπου αστεροειδείς του τύπου εκείνου που πιστεύεται ότι είχε σκοτώσει τους δεινοσαύρους, έχουν πλησιάσει σε ένα σχετικά κοντινό βεληνεκές τον πλανήτη μας.
Αυτό έχει τρομάξει τους αστρονόμους, που τονίζουν πως κάποια από τις μέρες αυτές ίσως δε φανούμε και τόσο τυχεροί. Με μια ολοένα αυξανόμενη σιγουριά μας διαβεβαιώνουν πως θα μπορέσουν να πουν με ακρίβεια πότε θα έρθει η τελευταία στιγμή μας. Το πώς αυτή η γνώση θα μπορούσε να βοηθήσει δεν είναι ξεκάθαρο. Μέχρι του να υπάρξει η τεχνολογία που θα μας επιτρέψει να εκτρέψουμε έναν βράχο που έχει το μέγεθος του Γιβραλτάρ, η άγνοιά μας για έναν τέτοιο κίνδυνο είναι προτιμότερη.
Σε περίπτωση που φαίνονται ανησυχητικά τα παραπάνω, ας λάβουμε υπόψη πως οι πιθανότητες μιας μεγάλης σύγκρουσης με αστεροειδή στα επόμενα 100 χρόνια είναι λιγότερες από μία στο μισό εκατομμύριο. Και το ποσοστό της πιθανότητας ότι θα μας καταπιεί μια μαύρη τρύπα ή θα αποτελέσουμε το γεύμα κάποιων εξωγήινων βρίσκεται κάπου κοντά στο μηδέν.

Φυσικά, αυτό δε θα σταματήσει τους προφήτες για την Ημέρα της Κρίσης. Έχετε ακούσει για τους υπερ-νοήμονες υπολογιστές που ετοιμάζονται να καταλάβουν τον κόσμο;

Μετάφραση-Απόδοση-Σχολιασμός: ESOTERICA.gr
Το εντόπισε στο διαδίκτυο ο συνεργάτης μας Αριστείδης Ψαγμένος

Οι φωτογραφίες των εξωγήινων...

Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε, δόθηκαν στην δημοσιότητα από Αμερικανό ιδιώτη που ισχυρίστηκε πως ένα βράδυ είδε αυτά τα πλάσματα στον κήπο του σπιτιού του.
Είχε προηγηθεί μια εκτυφλωτική λάμψη στον ουρανό που του τράβηξε την προσοχή, καθώς και η περίεργη συμπεριφορά των σκυλιών του. Πήρε, λοιπόν, την φωτογραφική του και φωτογράφισε τα πλάσματα που βλέπετε.
Το αν είναι αληθινές η όχι, δεν μπορούμε να το ξέρουμε.
Πολλοί είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη εξωγήινων. Αυτό τους οδηγεί να αντιδρούν αρνητικά στην οποιαδήποτε πιθανότητα του να κάνουν λάθος. Ένα από τα σημεία στα οποία έχουν σημαντικότατες αντιρρήσεις, είναι και αυτό που αφορά στην εξωτερική εμφάνιση αυτών που εμφανίζονται ως εξωγήινοι.
Αναρωτιούνται δηλαδή "Γιατί οι εξωγήινοι να είναι όλοι αυτής της μορφής; Ποιος μας λέει ότι δεν μπορεί να έχουν μιαν άλλη μορφή;".

Η αλήθεια όμως είναι ότι, εαν όντως υπάρχουν εξωγήινοι, δεν θα διαφέρουν και πολύ από αυτή την μορφή. Αυτο προκύπτει απο συγκεκριμένες θεωρίες και μελέτες που προβλέπουν πως εμείς οι άνθρωποι, εάν συνεχίσουμε αυτό τον τρόπο ζωής και ανάπτυξης, θα μεταλλαχθούμε με το πέρασμα των αιώνων.
Θα μεγαλώσει υπερβολικά το πάνω μέρος του μυαλού μας λόγω νοημοσύνης και θα έχουμε παρόμοιο κρανίο με τον τύπο της φωτογραφίας.
Λόγω γεννετικών μεταλλάξεων θα χάσουμε το χρώμα μας και θα αποκτήσουμε ένα πιο χλωμό-αναιμικό.
Τα δάχτυλα των κάτω άκρων θα ενωθούν, γιατί μας είναι άχρηστα
και αρκετές ακόμη αλλαγες που θα κάνουν τη μορφή μας όμοια με της φωτογραφίας.
Άρα, αν υποθέσουμε πως οι εξωγήινοι είναι όντα που βρίσκονται τεχνολογικά πολυ πιο μπροστά από εμάς ή οτι έρχονται απο το μέλλον ή γενικά ότι είναι προηγμένοι σε τέτοιο βαθμό που να μπορούν να παίζουν κρυφτούλι και εμείς να κοιμόμαστε, δεν αποκλείεται να έχουν αυτή την μορφή που όταν την αποκτήσουμε και εμείς θα αποδειχθεί περίτρανα ποιοί είναι οι πρόγονοί μας!!

Φιλικά, ο Βρασίδας σας...

Ένα πολύ περίεργο θαλάσσιο πλάσμα...

Σε διάφορα σημεία του κόσμου υπάρχουν αναφορές για "περίεργα" ψάρια, που άλλοτε μοιάζουν με... alien και άλλοτε με γοργόνες. Πολλά αντιμετωπίζονται ως "άγνωστης ταυτότητας όντα" ή ως "ζωντανά απολιθώματα". Ένα από αυτά πιάστηκε πριν από 2 χρόνια στη Ρωσία. Δείτε το σχετικό βίντεο:

Περίεργο ψάρι πιάστηκε σε σπηλιά της Κίνας

Στην περιοχή Daluo της Κίνας, μέσα σε μια σπηλιά με την ονομασία Fu Yuan Dong, που σημαίνει "Σπηλιά της Τύχης", βρέθηκε το περίεργο ψάρι που βλέπετε και δεν μοιάζει με κανένα από τα μέχρι σήμερα γνωστά είδη (κλικ για μεγέθυνση).
Στην περιοχή κυκλοφορούν εδώ και χρόνια θρύλοι για νεράϊδες που ζούσαν κάτω από το νερό και περίεργα πλάσματα που κατοικούν στην συγκεκριμένη σπηλιά, ενώ πολλοί από τους ηλικιωμένους του χωριού ορκίζονται πως κάποτε τα είδαν με τα μάτια τους.
Οι νεότεροι σε ηλικία θεωρούσαν παραμύθια τα περί νεραϊδόψαρων μέχρι που μια παρέα ψαράδων έφεραν το συγκεκριμένο ψάρι στην στεριά!

Το Γιέτι των Ιμαλαΐων

Στα χιονισμένα υψίπεδα του Θιβέτ πολύ κοντά στο ψηλότερο σημείο του κόσμου, το Έβερεστ, είναι πάμπολες οι αναφορές σχετικά με το περίεργο πλάσμα που αφήνει στο περασμά του, αρκετά μεγάλα ίχνη πατημασιών στο λευκοντυμένο τοπίο. Αίσθηση έχουν προκαλέσει ο πολλές αναφορές και μαρτυρίες των ντόπιων για την εμφάνιση του περίεργου τέρατος που σκορπά τον τρόμο. Τα όσα έχουν κατά καιρούς γραφτεί και ειπωθεί μπορεί να μην έχουν οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα αλλά οι απόψεις των επιστημόνων φαίνεται να συγκλίνουν στο ότι δεν πρόκειται για έναν αλλά για τρείς τύπους «Γιέτι» (Χιονανθρώπων), στην συγκεκριμένη περιοχή των Ιμαλαΐων. Ο μικρός, ο μεγάλος και εκείνος των τεραστίων διαστάσεων. Το είδος του μεγάλου χιονάνθρωπου έχει παρουσιαστεί και αλλού όπως στην Αμερική. Μάλιστα οι κάτοικοι των περιοχών αυτών του έχουν δώσει και ονόματα όπως Μπίκφουτ, Σάσκουατς Μόμο κ.α. Γνωστός κυνηγός του τρομακτικού τέρατος της βόρειας Αμερικής ισχυρίζεται ότι το Αμερικάνικο είδος είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα είδη, ενώ εκείνο που έχει εμφανιστεί στη Ρωσία είναι ψηλότερο από τον χιονάνθρωπο των Ιμαλαΐων αλλά όχι και βαρύτερο. Το περίεργο πλάσμα των Ιμαλαΐων σύμφωνα με τις μαρτυρίες που έχουν δώσει αυτόπτες μάρτυρες για το αποτύπωμα του ποδιού του, δε δείχνει να έχει τίποτα το ανθρώπινο σε αντίθεση με το αντίστοιχο είδος της Ρωσίας. Δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν ότι το να σκοτώσεις ένα Μπίκφουτ είναι όχι μόνο δολοφονία αλλά γενοκτονία ενός σπάνιου είδους που τείνει να εξαφανιστεί.

Οι κυνηγοί της Αμερικής αντίθετα ισχυρίζονται ότι δεν πρόκειται καν για ανθρώπινο είδος και ότι δεν σπανίζει, καθώς όλες οι ενδείξεις δηλώνουν ότι είναι πολυάριθμοι. Επιπλέον δεν αποκλείουν τη πιθανότητα να είναι ο ευγενικός γίγαντας που στα μάτια των ανθρώπων τερατοποιήθηκε από τη στιγμή που κάποιοι δε μπόρεσαν να τον αποδεκτούν σαν μέλος της πανίδας. Τον «Γιέτι» ο κόσμος τον θεωρεί σαν κάτι εξωπραγματικό. Οι Σέρπας όμως, νομαδική φυλή των Ιμαλαΐων πιστεύει ότι δεν υπάρχει τίποτα μυστήριο καθώς για πάνω από δύο αιώνες το συγκεκριμένο πλάσμα αποτελούσε μέρος της ζωής τους. Μαζί με τους κυνηγούς της περιοχής τον θεωρούν μέλος του ζωικού βασιλείου. Στα Θιβετιανά «Γιέτι» Σημαίνει «Το μαγικό πλάσμα». Διάφοροι περιηγητές το περιγράφουν σαν ένα φαινομενικά υπερφυσικό αίνιγμα με μορφή ενός τριχωτού δίποδου πλάσματος που μοιάζει με ένα γιγαντιαίο πίθηκο.

Η πρώτη αξιόπιστη έκθεση του «Γιέτι» εμφανίστηκε το 1925 όταν Έλληνας φωτογράφος μέλος μιας Βρεττανικής γεωλογικής αποστολής στα Ιμαλάια επιχείρησε να τον φωτογραφίσει. Προς μεγάλη έκπληξη του φωτογράφου το περίεργο πλάσμα εμφανίστηκε σε απόσταση αρκετών μέτρων από το μέρος που βρισκόταν και με κινήσεις που θύμιζαν πιθηκάνθρωπο άρχισε να τραβάει και να ξεριζώνει τους θάμνους που ήταν μπροστά του. Πριν καν προλάβει να τραβήξει φωτογραφίες, το περίεργο πλάσμα είχε ήδη εξαφανιστεί. Αφού πλησίασε στο σημείο που τον είχε εντοπίσει διέκρινε ίχνη πατημασιών στο χιονισμένο μέρος. Τα ίχνη που άφησε το πέλμα του ήταν έξι ως επτά ίντσες μακρύτερο και τουλάχιστον τέσσερις ίντσες πιο ευρύ από το ευρύτερο σημείο στο πέλμα ενός ανθρώπου. Επίσης ήταν ευδιάκριτα τα σημάδια πέντε δακτύλων και του ταρσού εκτός του τακουνιού στο πέλμα. Οι αρχές που κλήθηκαν για να παρακολουθήσουν τις κινήσεις του κτήνους, το αποκάλεσαν δαίμονα. Αναφέρεται ότι το 1938 ο έφορος αρχαιοτήτων του μνημείου Βικτώριας στην Καλκούτα που ταξίδευε στα Ιμαλάια μόνος του, άρχισε ξαφνικά να χάνει την όραση του εξαιτίας του χιονιού που είχε υπερκαλύψει την περιοχή. Πέρασε δύσκολες στιγμές και κινδύνεψε να χάσει την ζωή του όταν σύμφωνα με την έκθεση διασώθηκε από ένα υψηλόσωμο «Γιέτι» που εμφανίστηκε μέσα στη χιονοθύελλα ως από μηχανής θεός. Αφού τον βοήθησε τον άφησε σε σημείο ασφαλές, μετά τη διαπίστωση ότι ήταν σε θέση να επιστρέψει στο σπίτι του.

Σε άλλες ιστορίες ωστόσο το «Γιέτι» δεν παρουσιάζεται και τόσο καλοκάγαθο. Ένα κορίτσι των Σέρπας που φύλαγε τα Γιάκ της, δέχθηκε επίθεση από ένα πιθηκόμορφο όν όπως το περιέγραψε, με μαύρη και καφέ τρίχα. Άρχισε να τη σέρνει μακριά αλλά οι φωνές της το ανάγκασαν να την αφήσει αφού προηγουμένως θανάτωσε με άγριο τρόπο τα Γιάκ της. Οι κυνηγοί στα Ιμαλάια ισχυρίζονται ότι ο «Γιέτι» δεν είναι καν άνθρωπος και ότι δε ζεί στα χιόνια. Αντίθετα πιστεύουν ότι η θέση του εδράζεται στα πανύψηλα και πυκνά δάση της περιοχής που είναι σχεδόν απάτητα από το ανθρώπινο στοιχείο. Εκεί πιστεύουν ότι κυκλοφορεί με τα τέσσερα και ότι μετακινείται από δέντρο σε δέντρο. Όταν εμφανίζεται στις χιονισμένες ορεινότερες περιοχές μπορεί για κάποια στιγμή να γίνει αντιληπτός από τις ορειβατικές ομάδες. Τα ίχνη που αφήνουν οι πατημασιές του στο χιόνι δηλώνουν ότι περπατάει όρθιος και φαίνεται ότι κυλάει. Οι ντόπιοι θεωρούν ότι ο «Γιέτι» εγκαταλείπει την εστία του για να βρεθεί στις χιονισμένες περιοχές προκειμένου να αναζητήσει ένα αλμυρό βρύο που βγαίνει πάνω στα βράχια. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ψάχνει για λειχήνα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Το Αμερικάνικο είδος του αποκρουστικού πιθηκανθρώπου είναι πολύ πιο περίεργο από τον «Γιέτι» και ζει σε αγέλες αλλά σε ερημικές πάντα τοποθεσίες. Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι Σάσκουατς όπως ονομάζονται στην Αμερική, σαν είδος ζώου θα έπρεπε να είναι λιγότερο μυστηριώδεις και περισσότερο γνωστοί στον κόσμο. Η επικράτεια τους όμως, καθώς καλύπτει πάνω από 125.000 τετραγωνικά μίλια στις βορειοδυτικές ακτές της Αμερικής που βρέχονται από τον Ειρηνικό, τους επιτρέπει να ζουν και να κινούνται άνετα και ερημικά σε απέραντες δασικές και απρόσιτες από τον άνθρωπο εκτάσεις. Απορίας άξιο ωστόσο εξακολουθεί να είναι η προέλευση αυτών των τεράστιων τριχωτών πλασμάτων. Η απομονωμένη περιοχή που κατοικούν υποδηλώνει ότι είναι απομεινάρια του παλιού ζωικού βασιλείου που η εξέλιξη τους παρέμεινε στάσιμη. Πιστεύεται ότι τα Ασιατικά είδη είναι ότι απέμεινε από τους πιθηκανθρώπους που έζησαν στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας προς το τέλος της Πλειστόκαινης περιόδου, τόσο εκείνα των τεραστίων διαστάσεων όσο και τα πιο μικρόσωμα.

Γύρω στα 1970 στην επαρχία Χουμπέι της Κίνας παρατηρήθηκε ένα διαφορετικό είδος πιθηκόμορφων ζώων. Οι ειδικοί το συσχετίζουν με ένα γιγαντιαίο πιθηκάνθρωπο, απόγονο του «Μεγάνθρωπου» του οποίου το είδος δεν εξαφανίστηκε στην πάροδο των ετών εξ αιτίας της μη προσαρμογής στο περιβάλλον του, λόγω μειωμένης διανοητής ικανότητας. Ο Ράλφ φον Κένισβαλντ, Ολλανδός παλαιοντολόγος σε ανασκαφή που πραγματοποίησε το 1935 έφερε στο φως μια σειρά από απολιθώματα δοντιών Ασιατικής προέλευσης που ήταν ακριβώς ίδια με τα δόντια του ανθρώπου αλλά έξι φορές πιο μεγάλα. Από τις ενδείξεις κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ανήκαν σε ένα είδος γιγαντιαίου πιθήκου που εξαφανίστηκε πριν από μισό εκατομμύριο χρόνια και το ονόμασε «Γιγαντοπίθηκο». Όμως ο Γιγαντοπίθηκος μπορεί να μην εξαλείφθηκε. Ο διακεκριμένος ζωολόγος Έντουαρντ Κρόνιν πιστεύει ότι κατά την Πλειστόκαινο εποχή ο Ασιατικός Γιγαντοπίθηκος για να σωθεί από τον πρόγονο του σημερινού ανθρώπου «HOMO ERECTUS» κρύφτηκε στις απρόσιτες κοιλάδες των Ιμαλαίων. Πιθανόν ο «Γιέτι» να αποτελεί τον απόγονο του περίεργου αυτού είδους.

Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής

Τα μονίμως ολοσκότεινα βάθη των ωκεανών του πλανήτη αποτελούν κατοικία πολύ περισσότερων πλασμάτων από ό,τι νόμιζαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες, οι οποίοι ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν στα παγωμένα νερά συνολικά 17.650 θαλάσσια είδη, που ζουν σε βάθος από 200 μέτρα (όπου δεν υπάρχει πια ηλιακό φως) μέχρι 5 χιλιόμετρα.
Από αυτά, τα 5.722 ζουν σε βάθος μεγαλύτερο από τα 1.000 μέτρα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η άβυσσος των ωκεανών εθεωρείτο μια έρημος γυμνή από ζωή, αλλά τώρα πια αυτή η εικόνα έχει ανατραπεί. Σήμερα τα αιώνια σκοτάδια των βυθών αντιμετωπίζονται ως το μεγαλύτερο και πιο παράξενο οικοσύστημα της Γης.
Τα νέα στοιχεία προέκυψαν από την ευρύτερη δεκαετή διεθνή πρωτοβουλία για την "Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής", η οποία ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο του 2010 και οι σχετικές ανακοινώσεις έγιναν από τον υπεύθυνο ωκεανογράφο Ρόμπερτ Κάρνεϊ του πολιτειακού πανεπιστημίου της Λουιζιάνα των ΗΠΑ, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και τους "Τάιμς του Λονδίνου". Η Απογραφή, με τη συμμετοχή 2.000 επιστημόνων από 80 χώρες, μέχρι τώρα (μέσα από 210 αποστολές) έχει καταγράψει συνολικά περίπου 235.600 θαλάσσια είδη.

Φωσφορίζουσες μέδουσες, μεγάλα σκουλήκια που τρώνε πετρέλαιο, τεράστιες γαρίδες και καλαμάρια, καβούρια, κοράλλια, σπάνιοι καρχαρίες και άλλα πιο εξωτικά πλάσματα, όπως τα σιφωνοφόρα (μεγαλύτερα και από γαλάζια φάλαινα), τα διαφανή θαλάσσια αγγούρια με πλοκάμια ή τα ζελατινοειδή οκτάποδα μήκους δύο μέτρων, με πτερύγια σαν αυτιά (που αποκαλούνται "Ντάμπο" γιατί μοιάζουν με το γνωστό καρτούν-ελέφαντα), αποτελούν μέρος των οικοσυστημάτων των σκοτεινών βυθών.
"Η ποικιλία της ζωής στα μεγάλα βάθη είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πιστεύαμε. Η άβυσσος δεν είναι πια μια μαύρη τρύπα", δήλωσε ο Κάρνεϊ, ο οποίος πρόσθεσε ότι ο πραγματικός αριθμός των ειδών κάτω από το βάθος των 200 μέτρων είναι κατά εκατοντάδες ή και χιλιάδες φορές μεγαλύτερος από τα 17.650 είδη που έχουν βρεθεί μέχρι τώρα. "Η πανίδα της αβύσσου είναι τόσο πλούσια σε βιοποικιλότητα και τόσο άγνωστη μέχρι σήμερα, που η ανακάλυψη ενός γνωστού είδους αποτελεί μια ανωμαλία", ανέφερε χαρακτηριστικά ο δρ Ντέηβιντ Μπίλετ, του Εθνικού Ωκεανογραφικού Κέντρου της Βρετανίας.

Το φως συνήθως δεν μπορεί να διαπεράσει τα νερά κάτω από το βάθος των 200 μέτρων. Πέρα από αυτό το βάθος, όπου δεν μπορούν πια να φυτρώσουν υποθαλάσσια φυτά, τα θαλάσσια πλάσματα πρέπει, για να επιβιώσουν, να εκμεταλλευτούν τα βακτήρια (π.χ. αυτά που διασπούν το μεθάνιο ή το πετρέλαιο) ή να βρουν τροφή που βυθίζεται σαν βροχή από τα επιφανειακά νερά (από μικροσκοπικά νεκρά πλάσματα μέχρι πτώματα φαλαινών).
Πολλά πλάσματα των βυθών δημιουργούν το δικό τους φως για να μπορούν να βλέπουν μέσα στο μόνιμο σκοτάδι, να βρίσκουν πιο εύκολα τη λεία τους ή να βοηθιούνται στο ζευγάρωμα. Ορισμένα τολμηρά πλάσματα των επιφανειακών φωτισμένων νερών τολμούν να κάνουν εξερευνήσεις στη σκοτεινή άβυσσο, όπως ένας θαλάσσιος ελέφαντας, τον οποίο οι επιστήμονες βρήκαν σε βάθος 2.388 μέτρων.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι μερικά πλάσματα, όπως τα σκουλήκια-γεωτρύπανα που ζουν κάτω από τα 500 μέτρα βάθος και τρέφονται με τη διάσπαση του πετρελαίου και του μεθανίου, μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ αξιόπιστο βιολογικό δείκτη για το πού οι εταιρίες πετρελαίου μπορούν να βρουν στο βυθό ορυκτά καύσιμα, αντί να κάνουν πολυδάπανες γεωλογικές έρευνες και γεωτρήσεις στο βυθό.

Η μελέτη της σκοτεινής ωκεάνιας αβύσσου είναι ένα δύσκολο και πανάκριβο έργο, που γίνεται με τη βύθιση καμερών, την χρήση σόναρ και ειδικών ρομποτικών σκαφών. Προς το παρόν, τα πιο αβυσσαλέα από όλα τα βάθη, τα λεγόμενα και "βάθη του Άδη", που φθάνουν σε βάθος μεγαλύτερο και από το Έβερεστ, παραμένουν ουσιαστικά εκτός της επιστημονικής έρευνας.
Oι επιστήμονες επεσήμαναν τα πρακτικά οφέλη από μια τέτοια εξερεύνηση, καθώς προστίθεται στις γνώσεις μας ένα τεράστιο γενετικό δυναμικό. Σύμφωνα με τη διάσημη ωκεανογράφο Σίλβια Έρλ, η βιομάζα στο βυθό μπορεί να υπερβαίνει τη βιομάζα στην επιφάνεια της Γης...

Κατασκευάζεται το πρώτο διαστημικό ξενοδοχείο!

Ρωσική εταιρία ετοιμάζεται να καλύψει το κενό που υπάρχει στον διαστημικό τουρισμό, δημιουργώντας το πρώτο διαστημικό ξενοδοχείο, το οποίο θα κινείται σε τροχιά και θα συναγωνίζεται σε πολυτέλεια τα επίγεια ξενοδοχεία των πέντε αστέρων.
Εκτός από τους πάμπλουτους διαστημικούς τουρίστες που θα απολαύσουν τις ανέσεις αλλά και τη θέα του, το διαστημικό ξενοδοχείο έχει σχεδιαστεί ώστε να προσφέρει μερικές στιγμές χαλάρωσης και στους επιστήμονες που εργάζονται στον άβολο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Ο εκτελεστικός διευθυντής της εταιρίας που βρίσκεται πίσω από την ιδέα, διαβεβαίωσε ότι ο Εμπορικός Διαστημικός Σταθμός θα είναι πιο άνετος από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καθώς «δεν θα υπάρχει επιστημονικός εξοπλισμός, εκτός από τα απολύτως απαραίτητα».
Στον Εμπορικό Διαστημικό Σταθμό, οι τουρίστες θα μπορούν να χαλαρώνουν έχοντας τη δική τους ιδιωτική θέα προς τη Γή. Μάλιστα, θα τους προσφέρεται φαγητό σύμφωνα με τις ιδιαίτερες προτιμήσεις τους, το οποίο θα ταξιδεύει από τη Γή, μαγειρεμένο από διάσημους σεφ.
Μέχρι στιγμής η εταιρία δεν έχει αποκαλύψει ούτε το κόστος κατασκευής του ξενοδοχείου, αλλά ούτε και το κόστος παραμονής. Για όσους πάντως φιλοδοξούν να επισκεφθούν το επτά δωματίων κατάλυμα, θα πρέπει να κάνουν υπομονή μέχρι το 2016, οπότε και θα έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή του.

Από το Star.gr
Το εντόπισε η ερευνήτριά μας Ελπινίκη Πολυξέρου.